Ilość zabiegów zależy od problemu, z którym przychodzi pacjent. Często objawy ustępują już po pierwszym zabiegu, ale najczęściej poprawa nie jest trwała. Ilość zabiegów stosowana w naszym gabinecie to 9 do 11. Jest to jedna seria zabiegów, po której proces poprawy trwa jeszcze przez 2 miesiące i na której można zakończyć leczenie akupunkturą. Jeśli pacjent chce powtórzyć serię zabiegów, może to zrobić po minimalnej przerwie 2 miesięcy.

Większą ilość zabiegów stosuje się u pacjentów onkologicznych, wówczas można przedłużyć wspomaganie akupunkturą tak długo jak to będzie konieczne.

Choroby żołądka i jelit:

• ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka

• nadkwaśny nieżyt żołądka

• choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy

• zaparcia

• stan po wirusowym zapaleniu wątroby

Choroby neurologiczne i ortopedyczne:

• bóle głowy, migrena

• neuralgia nerwu trójdzielnego

• porażenie obwodowe nerwu twarzowego (jak najszybciej po wystąpieniu)

• niedowłady po udarach mózgu

• neuropatie obwodowe

• neurologiczne zaburzenia czynności pęcherza moczowego

• moczenie nocne

• neuralgia międzyżebrowa

• kręcz karku

• łokieć tenisisty

• zespół bolesnego barku

• rwa kulszowa

Drogi oddechowe:

• zapalenie zatok

• alergia z katarem siennym

• zapalenie migdałków podniebiennych

• przeziębienie

• zapalenie oskrzeli

• astma

Położnictwo i ginekologia:

• bezpłodność – znaczne wspomożenie podczas terapii

• nieregularne krwawienia miesięczne

• bolesne miesiączki, zespól napięcia przedmiesiączkowgo (PMS)

• endometrioza – leczenie wspomagające

• klimakterium

• mięśniaki

• wymioty ciężarnych

• brak pokarmu po porodzie

• obniżenie narządu rodnego

• wspomagająco w porodzie przedwczesnym lub przedłużającym się

Choroby żołądka i jelit:

• skurcze przełyku i wpustu

• ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka

• nadkwaśny nieżyt żołądka

• choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy

• biegunka bakteryjna

• zaparcia

• niedrożność porażenna jelit

• stan po wirusowym zapaleniu wątroby

Choroby układu krążenia:

• choroba wieńcowa

• choroba nadciśnieniowa Urologia:

• przerost gruczołu krokowego

• nietrzymanie moczu

• przewlekłe stany zapalne pęcherza i nerek

• kamica nerkowa

Choroby oczu:

• zapalenie spojówek

• zaćma bez powikłań

• jaskra

• zanik nerwy wzrokowego

Wszelkie urazy sportowe (naderwanie mięśni i ścięgien, nadwichnięcia stawów, skręcenia). Akupunktura pomaga w schorzeniach, których leczenie jest trudne. Często przynosi znaczną poprawę, a nawet całkowite wyleczenie w takich schorzeniach jak:

 tężyczka (wg TMCh jest to tylko zespół objawów, a nie choroba)

 choroba Hashimoto

 alergie różnego pochodzenia

 bezpłodność idiopatyczna

 depresja

 nerwica

Akupunktura jest bardzo cenną procedurą wspomagającą podczas leczenia nowotworów.

Akupunktura to procedura medyczna pochodząca z Chin. Jest jedną z najstarszych i najczęściej stosowanych form Tradycyjnej Medycyny Chińskiej (TMCh), a jej historia trwa nieprzerwanie od 5000 lat. Oparta na starożytnej chińskiej teorii przepływu Qi (energii życiowej) i Xue (krwi) poprzez ścieżki, które porównać można do nerwów czy naczyń krwionośnych. Znajdują się one w ciele i nazywane są meridianami.

Kiedy te kanały są otwarte, energia życiowa i krew mogą płynąć swobodnie. Jest to niezbędne dla optymalnego zdrowia. Akupunktura polega na otwieraniu meridianów za pomocą nakłuć cienkimi jak włos, atraumatycznymi igłami, które terapeuta wbija płytko w konkretne miejsca na ciele, które nazywane są punktami akupunkturowymi. Zabieg przeprowadza się po uprzedniej diagnostyce, która polega na ocenie koloru i kształtu języka, pulsu pacjenta, historii dolegliwości i niepokojących objawów. Zabieg akupunktury pobudza energię Qi do samo uzdrowienia.

Wiele badań, w tym te prowadzone obecnie na uniwersytetach (patrz neurofizjolog Bruce Pomeranz, University of Toronto) sugerują, iż igły uruchamiają procesy przeciwzapalne i uwalniają naturalne substancje przeciwbólowe. Według starożytnej teorii akupunktura reguluje i przywraca harmonijną równowagę energetyczną organizmu przesuwając energię do obszarów gdzie jest niedobór z miejsc gdzie energia jest w nadmiarze. W jeżyku chińskim istnieje powiedzenie: „Tam gdzie jest przepływ energii, nie ma bólu. Gdy pojawia się ból, oznacza to, że nie ma przepływu”.

MEDYCYNA NATURALNA

Człowiek powstał można by powiedzieć z niczego (jeśli niczym jest Miłość – najważniejsza wartość na Ziemi), fakt jednak pozostaje taki, że poczęcie to najbardziej naturalny proces, który porównać można z biciem serca, oddechem czy snem. Od urodzenia jesteśmy blisko natury i z nią głęboko związani. Co to oznacza?

MEDYCYNA NATURLANA vs MEDYCYNA AKADEMICKA

Jeszcze do niedawna medycyna naturalna szerzej znana była w naszym kraju jako niekonwencjonalna bądź alternatywna. Już w samej nazwie wyczuć można było konflikt. W ostatnich latach z uwagi na świadomość pacjentów, ale także szeroko zakrojone badania i potrzebę samych ludzi, którzy jako istoty myślące i kochające życie, szukają innych metod swojego leczenia. Tak, żeby chorobę wyleczyć na zawsze, a nie jedynie zaleczyć, czyli zakleić zaropiałą ranę plastrem.

Wciąż przybywa lekarzy, którzy chcą aby ich pacjenci wyzdrowieli, korzystając nie tylko z leków chemicznych, ale również z technik i wiedzy, która czerpie z tradycji znacznie starszej niż ta oparta na faktach. Wszyscy znają i korzystają ze sposobów naszych babć, niezależnie od tego z której części świata staruszki pochodziły.

KIM BYŁ PARACELSUS?

To znamienne, że Paracelsusa uważa się za ojca współczesnej medycyny, wszak to właśnie on stosował w swej praktyce zioła, z których uzyskiwał substancję aktywną, to on posługiwał się astrologią i to Paracelsus właśnie mówił: „Albowiem człowieka można ująć jedynie z punktu widzenia makrokosmosu, człowiek nie może się poznać sam z siebie. Lekarz staje się doskonały dopiero wtedy, gdy zda sobie sprawę z tej zgodności” (Opus Paramirum)

Ponadto, Paracelsus uważał, że ciało materialne to jedynie jakaś część niewidzialnego dla zwyczajnego obserwatora ciała doskonałego. Jeśli jednak człowiek, za sprawą nieustannych starań o boskie oświecenie, dostąpi udziału w boskim ogniu, wówczas będzie on mógł ujrzeć świat w innej perspektywie, w świetle natury (Opus Paramirum) – taka perspektywa przystoi też lekarzowi. Paracelsus uważał, że lekarz, jeśli ma odpowiednio wykonywać swą pracę, oprócz łaski boskiej potrzebuje znajomości i biegłości w czterech dyscyplinach: filozofii, astronomii, alchemii i rzetelności (proprietas).